Taliban’ın devralmasından bir yıl sonra, 17 yaşındaki Mursal Fasihi hala okula gidebileceğine inanmıyor. Bir zamanlar özverili bir öğrenci olan Fasihi Hanım – tüm lise çağındaki kızlar gibi – ülkenin fiili liderliğinin koyduğu kurallar nedeniyle sınıfa geri dönemedi.
“Bizim için karar vermeleri ve gitmemizi emretmeleri doğru değil.” mahrem [a male companion]Yüzlerimizi saklamamız ve okula gitmeyi bırakmamız gerektiğini söylüyor” diyor ve kadınların ve kızların kamusal yaşama katılımını etkin bir şekilde kısıtlayan bir dizi yönergeye atıfta bulunuyor.
Fasihi Hanım, içinde bir okulu en son Temmuz 2021’de 11. sınıf final sınavına girdiğinde görmüştü. Bir ay sonra, Taliban Afganistan’ı işgal etti ve 15 Ağustos’ta Kabil’in düşmesiyle sona erdi.
‘Arkadaşlarımı, öğretmenlerimi ve okulumu özledim’
Bazı arkadaşları Afganistan’dan ayrılmayı başardı ve şu anda yurtdışında eğitimlerine devam ediyor. “Arkadaşlarımı, öğretmenlerimi ve okulumu gerçekten özlüyorum. Okulum harika bir yerdi ama şimdi oraya gidemem” diyor.
Doktor olma hayalleri artık belirsizdir. Ama ümidi sönmeyecek. Bayan Fasihi, zamanını doldurmak ve hala üretken hissetmek için Birleşmiş Milletler Üreme Sağlığı Ajansı (UNFPA) tarafından desteklenen, gençler tarafından ve gençler için yürütülen bölgesel bir girişim olan Gençlik Akran Eğitimcileri Ağı’na (Y-PEER) katıldı.
Y-PEER, gençlerin karşılaştıkları zorluklarla yüzleşmek için yaşam becerilerini geliştirmeye odaklanır. Bayan Fasihi geçen Temmuz ayında bir eğitim oturumuna katıldı ve şu anda Afganistan’daki Y-PEER için 25 eğitmenden biri.
Eğitim, genç Afganların her gün karşılaştıkları çeşitli sorunlara gözlerini açtı. Kabil şehrinde eğitimli bir genç kadın olarak, özellikle yoksulluk içinde veya uzak bölgelerde yaşayan genç kızların, erken evlilikler ve genç yaşta gebelikler gibi olumsuz deneyimlerden muzdarip olduğunu fark etmemişti.
Afganistan’daki kızlar okula geri dönmek istiyor
Yoksullukta eşi görülmemiş bir artış
Afganistan’da Taliban’ın iktidara dönüşüne eşlik eden ekonomik krizin yol açtığı eşi görülmemiş yoksulluk artışı, bu endişelerle ilgili tartışmaları alevlendirdi. Çaresizlik içinde birçok aile, bakım ve koruma sorumluluğunu ortadan kaldırarak genç kızlarını evlendirme yoluna gitti.
“Üzücü çünkü Bir çocuk nasıl başka bir çocuğu bu dünyaya getirip onu büyütebilir?” Bayan Fasihi işaret ediyor. “Bizim yaşımızda sadece çocuğuz. Çalışmalıyız, harika şeyler için çabalamalıyız. Henüz evlenme zamanımız gelmedi.”
Kara bulutun geçmesini bekliyorum
Fasihi Hanım’ın örgün eğitim arzusu süresiz olarak askıya alınsa da, başkalarına akran eğitimci olmakta bir anlam ve amaç buluyor.
Gençleri erken evlilik ve genç yaşta gebeliklerin olumsuz yönleri hakkında eğitmenin yanı sıra daha parlak bir gelecek için umutlarını paylaşabilir.
“Kara bulut geçtiğinde, parlak bir sabah göreceğiz‘ UNFPA’ya söyledi.
“Umarım genç kızlar pes etmezler. Korkmakta sorun yok, ağlamakta sorun yok ama pes etmek bir seçenek değil. Umarım mümkün olan her şekilde öğrenmeye devam ederler. InsallahBelki birileri bize yardım edebilir ya da okullar tekrar açılır” dedi. “Parlak sabahımız gelecek.”